Adiyat Sûresindeki “Atlar” Metaforu – Ahmed Hulusi

http://ahmedhulusi.org/
http://twitter.com/AhmedHulusi
http://www.facebook.com/Ahmed-Hulusi

– Elinizideki bütün mealler hep birebir kelime çevirisiyle oluşmuştur. Okuduğunuz âyetlerin metaforlar ihtiva ettiği size yansıtılmıyor.

1. Andolsun o nefesleri zorlanarak (dünyalık biriktirmek için) koşan (azgın atlara benzer insanlara),
2. (Koşuşurken hırsından, öfkesinden) çakıp ateş çıkaranlara,
3. Sabahın seherinde akına kalkıp,
4. O hırsla ortalığı toza bulayanlara,
5. Böylece o hâl ile halkın içine dalanlara (çok yazık)!
6. Gerçektir ki insan Rabbine karşı elbette çok nankördür!
7. Kesinlikle kendisi de buna şahittir!
8. Kesinlikle onda zenginlik sevgisi çok şiddetlidir!
9. Bilmez mi (insan), kabirlerin (bedenlerin) içindekiler deşilip dışarı çıkartıldığında,
10. Sadırların içindekiler açığa çıkartıldığında,
11. İşte o süreçte Rableri, Esmâ boyutu itibarıyla, onlar olarak onların yaptıklarından haberdardır (Habiyr’dir).
(100.’Adiyat Sûresi)